تأثیر تمرینات چی رانینگ بردرد، دامنه حرکتی و تعادل افراد مبتلا به شین اسپلینت

مقدمه و هدف: شین اسپلینت دردی است که در قدام ساق پا ایجاد شده و در ورزش هایی که با پریدن و دویدن همراه هستند بیشتر دیده می شود. علی رغم بررسی زیادی که در خصوص شین اسپلینت صورت گرفته است، تاکنون تحقیقی در خصوص اصلاح تکنیک دویدن افراد مبتلا به این عارضه انجام نشده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات چی رانینگ بر میزان درد، دامنه حرکتی و تعادل افراد مبتلا به شین اسپلینت بود. مواد و روش ها: در این تحقیق که به روش نیمه تجربی انجام شد، 36 نفر مبتلا به درد ساق پا با میانگین سن 0/42± 16/43 سال، قد 7/03± 162/75 سانتی متر و وزن 7/78±50/34 کیلوگرم انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (18=n) و تجربی (18=n) تقسیم بندی شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه و در هر جلسه به مدت 45 دقیقه، تمرینات چی رانینگ را انجام دادند و گروه کنترل نیز به تمرینات قبلی خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره ی تمرینی میزان درد ساق پا، دامنه حرکتی اندام تحتانی وتعادل افراد در دو حالت ایستا و پویا اندازه-گیری شد. ابزارهای اندازه گیری به این صورت بود که، برای اندازه گیری میزان درد از مقیاس سنجش دیداری (vas)، دامنه حرکتی از گونیامتر، تعادل پویا از آزمون ستاره و تعادل ایستا از آزمون لک لک استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار spss نسخه 21 استفاده شد. روش آماری در این تحقیق آزمون تی مستقل و وابسته و تی هتلینگ، در سطح معنی داری 0/05 بود. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات چی رانینگ بر درد، دامنه حرکتی و تعادل ایستا و پویا تأثیر معنی داری دارد (0/05>p ). نتیجه گیری: بنابرنتایج حاصله از این پژوهش، تمرینات چی رانینگ بر درد، دامنه حرکتی و تعادل افراد مبتلا به شین-اسپلینت اثر مثبت و معنی داری داشته و چی رانینگ ممکن است روش موثری برای کاهش دردساق پا باشد.